همانطور که در شکل ملاحظه می کنید ستون فقرات انسان به طور طبیعی دارای قوس هایی می باشد. قوس به جلود در ناحیه کمری تا به اندازه ۳۰ درجه، قوس به عقب در ستون فقرات پشتی تا به اندازه ۴۰ درجه طبیعی می باشد و افزایش این قوس ها غیرطبیعی(پاتولوژیک) بوده و نیاز به درمان دارد.افزایش گودی کمر بیشتر در خانم ها مشاهده می شود که غالبا با افزایش سن تا دهه سوم زندگی که بین سن ۲۰ الی ۳۰ سالگی می باشد علامتی از درد نشان نمی دهد ولی در اکثر موارد با ورود به این دهه از زندگی موجب بروز درد، خستگی در فعالیت های ایستاده و راه رفتن، تغییر شکل ستون فقرات پشتی و کاهش سطح عملکرد می شود. گودی بیش از اندازه کمر می تواند به صورت مادرزادی هم باشد اما عواملی هم وجود دارند که موجب تشدید این موضوع می شوند که عبارتند از ضعف عضلات شکمی، کوتاهی عضلات کمر و برخی عضلات لگنی، وزن زیاد و چاقی، پوزیشن های غلط در طی فعالیت های روزمره، زایمان های مکرر، استفاده بیش از حد از کفش های پاشنه بلند.
زایمان های مکرر و مشکلات بیومکانیکال ستون فقرات موجب افزایش گودی کمر در پی ضعیف شدن عضلات شکمی می شود و آن را مستعد بیماری های دیسک ستون فقرات می کند.
یکی دیگر از مواردی که باید در افزایش گودی کمر بدان دقت کرد این است که در صورت درمان نکردن این مشکل ممکن است قوز پشتی نیز افزایش یابد و بیومکانیک ستون فقرات را به هم بریزد.
گودی بیش از اندازه کمر فرد را مستعد بیماری هایی همچون بیرون زدگی دیسک کمر، دردهای فاست، دردهای عضلات و گرفتگی در آنها می کند.
مرکز جامع توانبخشی امید با توجه به اسکن بیومکانیکال و معاینه بالینی بیمار ورزش های مخصوص اصلاح این مشکل و نیز ساخت کمربند های مخصوص برای بیماران را انجام می دهد.
درمان
درمان این مشکل با توجه به سن بیمار، شرایط زندگی و کاری، اثرات گودی بیش از اندازه کمر روی سایر نقاط ستون فقرات انتخاب می شود که شامل حرکات اصلاحی به منظور تقویت عضلات ضعیف و کشش عضلات کوتاه شده و نیز تغییرات بیومکانیک می باشد.
درمان ارتوتیک گودی بیش از اندازه کمر نیز شامل بریس کمری و نیز بریس کایفولوژیک می باشد.