ستون فقرات صاف نمی باشد بلکه ۴ انحنا دارد که در ناحیه گردنی به سمت عقب، در ناحیه سینه ای به سمت جلو، در ناحیه کمری به سمت عقب و در ناحیه ساکرال به جلو تعقر دارد. این انحناها توانائی ستون فقرات برای ایفای نقش در موارد زیر را بیشتر می کند:
-توانائی ایستادن
-جذب شوک و ضربات
-حرکات در دامنه های متفاوت
-قدرت بیشتر
-…
میزان انحنای ستون فقرات در یک ناحیه، بر سایر قسمت ها اثر می گذارد و سبب تغییر آن ها می شود.
وقتی میزان انحنای کمر به حدی بیشتر از میزان طبیعی آن برسد اصطلاحاً آن را هایپرلوردوزیس یا گودی بیش از حد می گویند. در هیپرلوردوز قوس ستون فقرات کمری به جلو بیشتر شده، شکم به جلو آمده و باسن به عقب می رود با افزایش انحنای ستون فقرات در ناحیه کمری مهره ها به سمت جلو کشیده می شود در نتیجه این تغییر فاصله بین دو مهره در ناحیه قدامی نسبت به وضعیت طبیعی افزایش واز ناحیه خلفی این فاصله کاهش می یابد در موارد پیشرفته ممکن است این عارضه باعث له شدگی قسمت خلفی دیسک کمری و اتصال مهره هابه یکدیگر شود. زمانی که انحنای کمری افزایش می یابد مرکز ثقل بدن ازنزدیک مرکز به قسمت پشت مهره ها انتقال می یابد و زائده های شوکی مهره ها به یکدیگر نزدیک و در نتیجه از اندازه مجرای بین مهره ای که اعصاب نخاعی از آنجا می گذرد کاسته می شود و ممکن است به اعصاب فشار وارد کرده و ایجاد کمر درد نماید. به همین دلیل مهمترین عامل ایجاد بیشتر کمردرد ها و دردهای پایین و پشت، وجود قوس زیاد کمری می باشد.
